In een interview met Piet van Schijndel, lid van de Raad van Bestuur van Rabobank Nederland, in Elsevier (27 augustus 2005) geeft hij aan geen dienend leiderschap meer te zien, terwijl dit vanwege de mentaliteitscrisis waar Nederland in zit juist een belanrijke rol kan spelen:
"Ik zie geen dienend leiderschap meer. Als er al sprake is van leiderschap, dan is het instrumenteel en macho geworden. Schaatsen op de korte baan, vlug een sprintje en wat trucs, en dan gauw naar de finish van het volgende kwartaal. Stoer in de camera kijken, de rug recht houden en vooral geen zwakheden tonen. Wij zijn het land van rechte ruggen. Over knielen en het hoofd buigen, spreken we nooit. Het onbuigzame Nederland."
"Iedereen heeft het altijd over de hoge salarissen van managers en bankiers. Dat een kaste van technocraten in maatschappelijke instellingen vooral goed voor zichzelf zorgt, lijkt minder aanstootgevend. Van deze lieden hebben we er veel in Nederland. Ze zijn niet aan de tucht van de markt onderworpen, ook niet aan een democratische controle. De burger voor wie ze horen te werken, kan zich niet meer identificeren met hun instellingen. (...) Het begrip 'noblesse oblige' is aan het verdwijnen. De vertrouwenscrisis is breed verspreid. In alle sectoren is sprake van wantrouwen. Ook daarom beweer ik dat we niet in een economische crisis zitten, maar in een mentaliteitscrisis."
Wow, klare taal en gedurfd. Ben het volkomen met hem eens. Maar in moeilijke(re) tijden komen de stoere mensen bovendrijven en vaak niet de dienaar. Kun je wel vergelijking met Reis naar Morgenland.
Geplaatst door: Hans Mestrum | 2-11-05 om 18:58